CHAT

Home > Health Blog > ไฟลามทุ่ง เรื่องยุ่งๆที่ไม่ใช่แค่โรคผิวหนัง

ไฟลามทุ่ง เรื่องยุ่งๆที่ไม่ใช่แค่โรคผิวหนัง

04 Oct. 2022 • 131464 times

ไฟลามทุ่ง (Erysipelas) คือโรคจากการติดเชื้อแบคทีเรียบริเวณผิวหนัง ในชั้นหนังแท้ (Dermis) หรือการอักเสบของเนื้อเยื่อใต้ผิวหนังชั้นตื้น และในส่วนท่อน้ำเหลืองใกล้เคียงอื่นๆ ส่งผลให้ผิวหนังเกิดการลุกลามเป็นผื่น บวมแดง อาจเกิดการติดเชื้ออย่างรุนแรงไปยังกล้ามเนื้อ หรือโรคแบคทีเรียกินเนื้อ และเชื้อนี้สามารถเข้าสู่กระแสเลือดเป็นอันตรายถึงแก่ชีวิต ดังนั้นไฟลามทุ่ง ไม่ใช่แค่โรคผิวหนังธรรมดาทั่วไป

สาเหตุของโรคไฟลามทุ่ง

เมื่อผิวหนังเกิดการความผิดปกติ เช่น มีแผล บวม แดง เป็นผื่น ติดเชื้อรา หรือเป็นโรคสะเก็ดเงิน เชื้อแบคทีเรีย เบตา เฮโมไลติก สเตรปโตค็อกคัส กลุ่มเอ (Group A Beta-Hemolytic Streptococcus) หรือ สเตรปโตคอคคัส ไพโอจีนัส(Streptococcus pyogenes) ที่อยู่ในผิวหนังของคนเรา และไม่เป็นอันตรายใดๆ จะเข้าสู่ร่างกายผ่านผิวหนังที่มีความผิดปกติ ส่งผลให้เกิดการติดเชื้อข้าสู่ผิวหนังในชั้นหนังแท้ตามมา

นอกจากนี้ไฟลามทุ่งยังเกิดได้จากการติดเชื้อผ่านทางระบบทางเดินหายใจ และปัญหาสุขภาพอื่นๆ เช่น

การถูกแมลงสัตว์ กัด ต่อย

ติดเชื้อที่แผลจากการผ่าตัด

แผลของผู้ป่วยโรคเบาหวาน

การฉีดสารเสพติดเข้าสู่ร่างกาย

อาการของโรคไฟลามทุ่ง

ผิวหนังบวม แดง อักเสบ และเกิดการลุกลามอย่างรวดเร็ว

มีผิวหนังลอกออกเป็นขุย

เมื่อสัมผัสผิวหนังที่ติดเชื้อจะมีอาการเจ็บ ปวด แสบร้อน และอาจมีเลือดไหล เป็นรอยจ้ำเขียว

มีตุ่มน้ำพองนูนขึ้นมา

อาการร่วมอื่นๆ เช่น

เป็นไข้สูง หนาวสั่น

ปวดศีรษะ

อ่อนเพลีย

เบื่ออาหาร

การวินิจฉัยโรคไฟลามทุ่ง

ปกติแล้วแพทย์สามารถวินิจฉัยผู้ป่วยไฟลามทุ่งได้จากการสังเกตผิวหนัง แต่ก็ต้องใช้วิธีการตรวจอื่นๆ ในการหาเชื้อโรคเพิ่มเติม หรือแยกโรคที่มีอาการใกล้เคียงกับไฟลามทุ่ง เช่น งูสวัด ลมพิษ เพื่อที่จะทำการรักษาอย่างถูกต้อง ได้แก่

การตรวจของเหลวจากแผล ในห้องปฏิบัติการ

การตรวจสารเคมี และองค์ประกอบในเลือด

การใช้เครื่องเอกซเรย์คอมพิวเตอร์ (CT-Scan)

การใช้เครื่องตรวจคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้า (MRI)

การรักษาโรคไฟลามทุ่ง

หากผู้ป่วยมีอาการไม่รุนแรงแพทย์จะให้รักษาอาการแบบประคับประคอง แต่ในผู้ป่วยที่มีอาการรุนแรง ติดเชื้อในกระแสเลือด หรือมีภาวะแทรกซ้อน จะต้องเข้ารับการรักษาที่โรงพยาบาล

ผู้ป่วยมีอาการไม่รุนแรง

รับประทานยาแก้ปวด

รับประทานยาปฏิชีวนะ เช่น เพนิซิลลิน (Penicillin ), อิริโทรมัยซิน (Erythromycin), โคอะม็อกซิคลาฟ (Co-amoxiclav) เป็นเวลาประมาณ 2 สัปดาห์ แม้ว่าอาการจะบรรเทาลงแล้ว แต่ไม่ควรหยุดรับประทานยาตามแนะนำของแพทย์

การใช้ยาต้านเชื้อรา ในผู้ป่วยน้ำกัดเท้า

การประคบเย็นเมื่อมีอาการปวด

การจำการเคลื่อนไหวในส่วนที่มีอาการอักเสบ

ผู้ป่วยที่มีอาการรุนแรง

การฉีดยาปฏิชีวนะเข้าทางหลอดเลือดดำ

การผ่าตัดนำเนื้อเยื่อตายออก ในผู้ป่วยโรคแบคทีเรียกินเนื้อ

สมุนไพร และโรคไฟลามทุ่ง

ในการใช้สมุนไพรรักษา บรรเทาอาการโรคไฟลามทุ่งนั้น จะต้องปรึกษาขอคำแนะนำจากแพทย์ก่อน ซึ่งมีหลายชนิด ได้แก่

เสลดพังพอน

ใช้ใบสดๆ 5-10 ใบ นำมาขยี้ หรือตำ แล้วนำมาทาบริเวณผิวหนังที่เกิดโรค

ผักชี

ใช้ต้นสดหั่นเป็นฝอย ต้มรวมกับสุราให้เดือด นำมาใช้ทาบริเวณผิวหนังที่เกิดโรค

ใบบัวบก

นำมาตำ และทาบริเวณแผล เพื่อบรรเทาอาการบวมร้อน

พญาท้าวเอว

ใช้ลำต้นนำมาฝนกับน้ำปูนใส แล้วดื่ม

เจตมูลเพลิงขาว

ใช้ใบสดนำมาตำ แล้วใช้ผ้าขาวบางห่อ นำมาพอกผิวหนังที่เกิดโรค

ผักคราดหัวแหวน

ใช้ใบ และลำต้นนำมาตำ แล้วผสมกับสุรา ดื่มวันละ 1 ครั้ง

เขยตาย

นำใบสดนำมาขยี้ หรือบดผสมกับสุราขาว สามารถใช้น้ำมะนาวแทนได้

หลิว

นำกิ่งมาเผาให้เป็นขี้เถ้า ผสมกับน้ำสะอาด และทาบริเวณผิวหนังที่เกิดโรค

ชิงช้าชาลี

นำใบอ่อนมาผสมกับน้ำนม ทาบริเวณผิวหนังที่เกิดโรค

ไฟลามทุ่ง

โรคไฟลามทุ่งกับแพทย์แผนจีน

ในการแพทย์แผนจีนเชื่อว่าโรคไฟลามทุ่งเกิดจากไฟมากระทบกับระดับโลหิต ผิวหนังเกิดการอุดตัน เชื้อโรคจึงเข้าสู่ร่างกาย บรรเทาอาการโดยระบายความร้อน ให้โลหิตมีความเย็น เป็นการขับพิษออก

หากไฟลามทุ่งเกิดขึ้นที่บริเวณศีรษะ และใบหน้า เชื่อว่าเกิดจากลม ความร้อน พิษสะสม รักษาด้วยการกระจายลมลดไฟ

หากไฟลามทุ่งเกิดขึ้นที่บริเวณหน้าอก และช่องท้อง เชื่อว่าเกิดจากพิษสะสมในม้าม และตับ รักษาด้วยการระบายตับ และม้าม

หากไฟลามทุ่งเกิดขึ้นที่บริเวณช่วงขา เชื่อว่าเกิดจากความร้อน และความชื้นเป็นพิษสะสม รักษาด้วยการระบายความร้อน ขับชื้น

การป้องกันโรคไฟลามทุ่ง

ทาครีม โลชั่น หรือผลิตภัณฑ์บำรุงผิว เพื่อป้องกันผิวแห้ง แตก

ไม่ควรเกาผิวหนังอย่างรุนแรง เมื่อเกิดอาการคัน

เลือกรองเท้าที่สวมสบาย และไม่ควรเดินเท้าเปล่านอกบริเวณบ้าน เพราะอาจเกิดแผลในบริเวณนั้นได้

หากเกิดบาดแผล ควรรักษา และทำความสะอาดอย่างถูกวิธี

ผู้ป่วยโรคผิวหนัง และโรคเบาหวาน ควรรักษาให้หายขาด

เมื่อผิวหนังมีความผิดปกติ ควรรีบไปพบแพทย์ ไม่ควรปล่อยไว้เพื่อป้องกันเชื้อโรคเข้าสู่ร่างกาย

กลุ่มบุคคลที่เสี่ยงเป็นโรคไฟลามทุ่ง มักจะเป็นเด็กเล็ก ที่ภูมิคุ้มกันในร่างกายยังไม่แข็งแรง ผู้ป่วยโรคเรื้อรังต่างๆ เช่น เบาหวาน หลอดเลือดแดงส่วนปลายตีบ หรือผู้ป่วยโรคที่เกี่ยวกับระบบไหลเวียนโลหิต นอกจากนี้ผู้ที่กำลังทำการรักษาจากโรคมะเร็ง หรือได้รับการปลูกถ่ายอวัยวะ ที่ต้องได้รับยามีคุณสมบัติในการกดภูมิคุ้มกันในร่างกาย ปัจจัยนี้ก็สามารถเป็นโรคไฟลามทุ่งได้เช่นกัน