CHAT

หน้าแรก > รวมบทความสุขภาพ > ปอดอุดกั้นเรื้อรัง โรคที่มักจะเกิดขึ้นในผู้ใหญ่วัย 40

ปอดอุดกั้นเรื้อรัง โรคที่มักจะเกิดขึ้นในผู้ใหญ่วัย 40

10 พฤษภาคม 2565 • 51236 ครั้ง

ปอดอุดกั้นเรื้อรัง (Chronic Obstructive Pulmonary Disease: COPD) คือ โรคในกลุ่มอาการปอดอักเสบเรื้อรัง เนื่องจากอวัยวะภายในระบบหายใจ ได้รับสารที่ก่อให้เกิดการระคายเคืองเป็นเวลานาน ไม่ว่าจะเป็นหลอดลม เนื้อปอด เกิดการอักเสบขึ้น เมื่อหลอดลมเกิดภาวะตีบแคบลง หรือถูกอุดกั้น ไม่สามารถกลับมาใช้งานได้เป็นปกติ โดยปอดอุดกั้นเรื้อรัง เป็นโรคที่มักจะเกิดขึ้นในผู้ใหญ่วัย 40 และผู้ป่วยโรคหืดที่มีพฤติกรรมสูบบุหรี่ และไม่สามารถทำการรักษาได้ ต้องอยู่กับอาการเรื้อรังไปตลอด

สาเหตุของโรคปอดอุดกั้นเรื้อรัง

การสูบบุหรี่

การสูดเอาควันบุหรี่ หรือควันที่เกิดจากการเผาไหม้ทุกชนิด สร้างความระคายเคืองกับระบบทางเดินหายใจ ทำลายผนังด้านในของปอด

มลพิษทางอากาศ

ผู้ที่อาศัยอยู่ในเขตอุตสาหกรรม เหมืองแร่ และโรงงานต่างๆ รวมทั้งพื้นที่ ที่มีควันพิษ และกลิ่นของสารเคมี เมื่อสูดดมสิ่งเหล่านี้เข้าไป มันจะไปทำลายเนื้อเยื่อปอด ส่งผลให้ปอดทำงานผิดปกติ

โรคทางพันธุกรรม

โรคการขาดอัลฟ่า 1 (Alpha-1-Antitrypsin Deficiency) ตับ และปอดถูกทำลาย จากการขาดอัลฟ่า 1 ที่เป็นเอนไซม์ที่สร้างจากตับ ไหลเข้าสู่กระแสเลือด มีหน้าที่ป้องกันปอดถูกทำลาย

อาการโรคปอดอุดกั้นเรื้อรัง

อาการโรคปอดอุดกั้นเรื้อรังในระยะเริ่มแรก

ไอ มีเสมหะ

หอบ เหนื่อยง่าย

แน่นหน้าอก หายใจลำบาก

อาการโรคปอดอุดกั้นเรื้อรังในระยะรุนแรง

น้ำหนักตัวลดลงผิดปกติ จนสูบผอม

กล้ามเนื้ออ่อนแรง

เล็บ และปาก เปลี่ยนเป็นสีม่วง

ไอเป็นเลือด

หัวใจเต้นเร็วผิดปกติ

ติดเชื้อในระบบทางเดินหายใจ

การวินิจฉัยโรคปอดอุดกั้นเรื้อรัง

โดยในขั้นแรกนั้นแพทย์จะทำการซักประวัติผู้ป่วย ตรวจร่างกายเบื้องต้น สอบถามพฤติกรรมการสูบบุหรี่ หรือสภาพแวดล้อมของที่อยู่อาศัย หลังจากนั้นจะทำการตรวจอย่างละเอียด ได้แก่

การตรวจเอกซเรย์ที่บริเวณทรวงอก เพื่อหาความผิดปกติของปอด และอวัยวะบริเวณช่วงอก

การตรวจเอกซเรย์คอมพิวเตอร์ (CT scan) แพทย์จะทราบความผิดปกติของปอดงผู้ป่วยอย่างละเอียดมากขึ้น สามารถวางแผนในการรักษาขั้นต่อไปได้

การตรวจวัดความเข้มข้นของออกซิเจนในเลือด ตรวจวัดการทำงานของปอด จากปริมาณแก๊สออกซิเจน และคาร์บอนไดออกไซด์ในโลหิต

การตรวจสมรรถภาพปอด (Spirometry) เป็นการตรวจการทำงานของปอด วัดปริมาตรอากาศหายใจภายในปอด และความเร็วที่หายใจออกแต่ละครั้ง ก่อนทำการตรวจแพทย์จะใช้ยาพ่นขยายหลอดลมแก่ผู้ป่วยก่อน เป่าลมหายใจผ่านเครื่องมือ Spirometry

การรักษาโรคปอดอุดกั้นเรื้อรัง

การใช้ยา

ยาขยายหลอดลม ช่วยให้ผู้ป่วยหายใจง่ายขึ้น ซึ่งจะแบ่งตามระยะเวลาของอาการกำเริบ หากอาการกำเริบเป็นระยะๆ เช่น ยาไอปราโทรเปียม ยาซัลบูทามอล หากมีอาการเกี่ยวกับการหายใจที่ผิดปกติเป็นประจำ จะใช้ยาไทโอโทรเปียม ยาฟอร์โมเทอรอล ยาซาลเมเทอรอล เป็นยาผสมกัน 2 ชนิดขึ้นไป เพื่อป้องกันอาการเรื้อรัง

ยาปฏิชีวนะ ใช้สำหรับผู้ป่วยติดเชื้อบริเวณทรวงอก เพื่อป้องกันภาวะแทรกซ้อนของโรคไข้หวัดใหญ่ โรคหลอดลมอักเสบเฉียบพลัน และโรคปอดบวม เป็นต้น

ยาคอร์ติโคสเตียรอยด์

ยาทีโอฟิลลีน

การฟื้นฟูการทำงานของปอด

หรือการรักษาแบบประคับประคองอาการไม่ให้รุนแรงมากกว่าเดิม หรือให้ผู้ป่วยสามารถทำกิจกรรมในชีวิตประจำวันได้ โดยการปรับพฤติกรรม เช่น การรับประทานอาหาร การออกกำลังกาย

การบำบัดด้วยออกซิเจน

ผู้ป่วยอาการรุนแรงต้องได้รับออกซิเจนเข้าสู่ปอดผ่านเครื่องมือ เป็นระยะๆ เนื่องจากมีปริมาณออกซิเจนในเลือดไม่เพียงพอ

การผ่าตัด

เหมาะสำหรับผู้ป่วยบางกรณี เพราะมีความเสี่ยงที่จะเกิดผลข้างเคียงที่รุนแรงกับผู้ป่วยได้

ปอดอุดกั้นเรื้อรัง

การป้องกันโรคปอดอุดกั้นเรื้อรัง

ไม่สูบบุหรี่ และหลีกเลี่ยงควันบุหรี่ รวมทั้งควันที่เกิดจากการเผาไหม้อื่นๆ

หลีกเลี่ยงการสูดดมสารเคมีทุกชนิด

หลีกเลี่ยงสภาพมลภาวะเป็นพิษ

ใช้อุปกรณ์ป้องกันพิษจากอากาศ เช่น หน้ากากกรองฝุ่น หรือเครื่องกรองอากาศ

การรับประทานอาหารให้ครบ 5 หมู่

ออกกำลังกายเป็นประจำ

ตรวจสุขภาพประจำปี ให้เหมาะสมกับช่วงวัย

ผู้ที่อยู่ในสภาพแวดล้อมที่มีความเสี่ยงก่อให้เกิดโรคปอดอุดกั้น เช่น ผู้ที่ทำงาน หรืออาศัยอยู่บริเวณโรงงานอุตสาหกรรม ในเหมืองแร่ ผู้ที่ทำงานอยู่ในแหล่งอโคจรที่ได้รับควันบุหรี่จากผู้อื่น หากมีอาการไอเรื้อรัง มีเสมหะ เหนื่อยหอบ ควรมาพบแพทย์เพื่อทำการตรวจ และรักษา เพราะโรคปอดอุดกั้น มีอาการที่ใกล้เคียงกับโรคอื่นๆ เช่น โรคหอบหืด โรคหลอดลมอักเสบ ภาวะโลหิตจาง หรือภาวะหัวใจล้มเหลว เป็นต้น

เนื้อหาที่เกี่ยวข้อง

โปรแกรมตรวจสุขภาพปอด

บทความล่าสุด