CHAT

หน้าแรก > รวมบทความสุขภาพ > โรคข้อเสื่อม เมื่อกระดูกอ่อนผุกร่อน รักษาได้แต่ไม่หายขาด

โรคข้อเสื่อม เมื่อกระดูกอ่อนผุกร่อน รักษาได้แต่ไม่หายขาด

08 ตุลาคม 2565 • 40277 ครั้ง

โรคข้อเสื่อม (Osteoarthritis) หรือข้อกระดูกอ่อนเสื่อม คือ โรคที่เกิดจากกระดูกอ่อนที่อยู่บริเวณส่วนปลายของกระดูก เนื้อเยื่อระหว่างข้อต่อกระดูก เกิดการผุกร่อน หรือแตกร้าวออกมา ผู้ป่วยจะรู้สึกเจ็บแบบฝืดๆ บริเวณกระดูกด้านหลังของคอ ข้อสะโพก และกระดูกสันหลัง โดยกระดูกอ่อนจากอวัยวะเหล่านี้มักจะเกิดการเสื่อมได้บ่อย เพราะเป็นจุดที่ต้องรับน้ำหนักตัว แต่ข้อมือ ข้อศอก ข้อเท้า ก็สามารถเกิดโรคได้เช่นกัน โรคข้อเสื่อม หากได้รับการรักษาอย่างไม่ถูกวิธีอาจทำให้ไม่หายขาดได้

สาเหตุของข้อเสื่อม

อายุมากขึ้น

เกิดความเสื่อมของกระดูก และข้อตามธรรมชาติ

ผู้ที่มีน้ำหนักเกินเกณฑ์มาตรฐาน หรือผู้ป่วยโรคอ้วน

อวัยวะที่ต้องรับน้ำหนักตัวมากเกินไป จึงเกิดความเสื่อมได้เช่น สะโพก หรือข้อเข่า

ผู้ที่ต้องทำงานโดยใช้กระดูกข้อต่ออย่างหนัก

เช่น นักกีฬา และกรรมกรแบกหาม

โรคประจำตัวที่เกี่ยวกับข้อต่อกระดูก

เช่น โรคข้ออักเสบรูมาตอยด์ (Rheumatoid Arthritis) และโรคเก๊าท์ เป็นต้น

กรรมพันธุ์

ผู้ที่มีประวัติเคยบาดเจ็บบริเวณเส้นเอ็น ข้อต่อ หรือกระดูกหักในบริเวณใกล้เคียง รวมทั้งการติดเชื้อ

อาการของโรคข้อเสื่อม

เมื่อขยับบริเวณข้อต่อกระดูกจะมีอาการเจ็บ ปวด และบวมขึ้น ไม่สามารถขยับได้อย่างสะดวก รวมทั้งมีการบวมขึ้น

เช่น ปวดเข่าขณะขึ้นบันได

ปวดนิ้วหัวแม่เท้า

ปวดหลังร้าวลงขา

นิ้วมือบวม

เกิดเสียงจากการเสียดสีของข้อต่อกระดูก

ขณะเคลื่อนไหวร่างกายจะมีเสียงดังกรอบแกรบ

เกิดอาการฝืดแข็งของข้อต่อกระดูก

เช่น หัวไหล่ติด

ข้อศอกยึด

อาการชา หรืออ่อนแรงบริเวณข้อต่อ

เกิดจากกระดูกอ่อนกดทับเส้นประสาท

วิดีโอ ประสบการณ์จริงจากคนไข้ผ่าตัดเปลี่ยนข้อเข่าเทียม (คลิก)

การวินิจฉัยโรคข้อเสื่อม

ขั้นแรกแพทย์จะทำการซักประวัติของผู้ป่วยถึงอาการ และระยะเวลาในการเกิดโรค รวมทั้งสอบถามว่ามีบุคคลในครอบครัวเป็นโรคข้อเสื่อมหรือไม่

ต่อมาแพทย์จะวินิจฉัยจากลักษณะอาการภายนอกของผู้ป่วย เช่นการบวมของข้อต่อกระดูก เสียงจากการเสียดสีข้อต่อกระดูกขณะผู้ป่วยเคลื่อนไหวร่างกาย

การใช้เทคโนโลยีทางการแพทย์ในการวินิจฉัย

การเอกซเรย์

การใช้เครื่องตรวจคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้า (MRI)

การตรวจทางห้องปฏิบัติการ เพื่อหาสาเหตุในการเกิดโรคอื่นๆ

การรักษาโรคข้อเสื่อม

การรับประทานยา

เช่น ยาพาราเซตามอล

ยาดูล็อกซีทีน (Duloxetine)

ยาในกลุ่ม NSAIDs

การฉีดยา และสารต่างๆ

การฉีดยาสเตียรอยด์

สำหรับผู้ป่วยที่ไม่ตอบสนองจากการรับประทานยา

การฉีดน้ำหล่อลื่นผิวข้อเข่า

โดยใช้กรดไฮยาลูรอนิค (Hyaluronic Acid) เป็นของเหลวในข้อเข่า สามารถบรรเทาอาการปวดได้

การฉีดคอร์ติโซน

ทำให้อาการปวดบริเวณข้อต่อลดลงได้

การฉีด PRP (Platelet Rich Plasma)

เป็นการนำเลือดของผู้ป่วยมาปั่นแยกเกล็ด และสารสร้างเนื้อเยื่อ เลือกเกล็ดเลือดชนิดเข้มข้นสูงสุดฉีดบริเวณข้อต่อกระดูกที่เกิดความเจ็บปวด ช่วยให้มีอาการที่ดีขึ้น

กายภาพบำบัด

เช่น การออกกำลังกายบริหารบริเวณข้อต่อ

การผ่าตัด

การผ่าตัดจัดกระดูกใหม่

แพทย์จะปรับตำแหน่งกระดูกเข่าที่เกิดความเสียหายจากการต้องแรงกระแทกของน้ำหนักตัว ให้อยู่ในบริเวณที่ยังปกติ โดยการเพิ่ม หรือตัดลิ่มกระดูกออก

การผ่าตัดเปลี่ยนข้อเข่าเทียม

โดยใช้ข้อต่อเทียมครอบข้อเข่าเดิมที่มีการเสื่อมสภาพ

การรักษาแบบทางเลือกต่างๆ

เช่น การฝังเข็ม

Osteoarthritis

การป้องกันโรคข้อเสื่อม

ลดน้ำหนักอย่างถูกวิธี

หลีกเลี่ยงกิจกรรมที่ทำให้ข้อต่อกระดูกทำงานหนัก เช่น การยกของหนัก การขึ้นลงบันไดบ่อยๆ การกระทืบเท้าอย่างรุนแรง

หลีกเลี่ยงการอยู่ในอิริยาบถเดิมเป็นเวลานานๆ เช่น นั่งอยู่หน้าคอมพิวเตอร์ การนั่งยองๆ หรือนั่งคุกเข่า

โรคข้อเสื่อมมักจะพบในวัยผู้ใหญ่อายุ 40 ปีขึ้นไป โดยเฉพาะเพศหญิงที่มีมวลกล้ามเนื้อ และกระดูกน้อยกว่าผู้ชายตามธรรมชาติ และบางกรณีอาการของโรคจะค่อยๆ เริ่มเป็นทีละน้อย บางรายมีอาการรุนแรงแบบปวดมากๆ หรือก็อาจจะเป็นๆ หายๆ ทั้งนี้ในการรักษาควรทำตามคำแนะนำของแพทย์อย่างเคร่งครัด และปรึกษาแพทย์ก่อนการรักษาแบบทางเลือก

เนื้อหาที่เกี่ยวข้อง

เวชศาสตร์ฟื้นฟู

ผ่าตัดเปลี่ยนข้อเข่าเทียม (Total Knee Replacement)

บทความล่าสุด